Op de camping in Eguisheim.

Wanneer we in Eguisheim aankomen, is het nog prachtig weer. We krijgen weer een platte grond van de camping mee en mogen een plaatsje uitzoeken. Toevallig kiezen we weer nummer 18. Was ook het nummer bij de vorige camping. Eens kijken hoe lang we dit volhouden. Het is vandaag woensdag en dat treft want elke woensdagavond is er een wijnproeverij. Wanneer we bij de proeverij aansluiten, zijn we een beetje laat. Er zijn 4 wijnen om te proeven en ze zijn al bij nummer 3. We moeten ons best doen om de rest in te halen. We krijgen een Pinot noir, Riesling en Gewurtztraminer alles een beetje te zoet naar onze smaak. Dat vindt de buurman links van ons ook. Hij heet Herman en nodigt ons uit om bij hem een lekkere wijn te komen drinken. We nemen de uitnodiging graag aan. Herman komt hier al jaren. Zijn vrouw, vijf jaar geleden overleden, kwam hier ook graag. Vooral om te schilderen. Nu gaat hij alleen op stap. Herman heeft een eigen bedrijf in Middelburg waar hij nog steeds ondanks zijn 78 jaar, zijn steentje bijdraagt. Hoewel hij het van zijn kinderen toch echt rustig aan moet gaan doen. We kletsen wat en drinken een glas. Deze wijn is echt een stuk beter! Je moet een keer naar Wolfsberger, zegt Herman. Dat is zo mooi. Je kan elke wijn proeven, het maakt niet uit hoe duur en of je wel of niet koopt. Het ligt aan de andere kant van het dorp.
De volgende dag lopen we langs het stadje naar een 'fotopunt'. Wanneer we er aankomen, hebben we allebei zoiets van, is het hier. Wel mooi hoor maar dat geldt eigenlijk voor heel de omgeving. We maken toch een foto en lopen het stadje in. Het stadje van 'die dooie Paus' zoals Herman het omschrijft. Op het plein staat het standbeeld van Paus Leo IX. Ook Eguisheim is een typisch Elzassers stadje. De vakwerkhuizen, bloemen en de smalle straatjes.
Voordat we uit Eguisheim vertrekken gaan we nog naar Wolfsberger. Die Herman, hij weet wel waar je moet zijn! We slaan weer een paar doosjes in en vertrekken naar onze volgende bestemming.